|
|
|
|
Hiszpania - to kraj stary, z wielowiekowymi tradycjami a jednocześnie mieszanina różnych kultur i naleciałości wynikających roli, jaką to państwo pełniło w rozwoju europejskiej kultury. Mentalność Jako państwo leżące na południu, w ciepłym klimacie śródziemnomorskim charakteryzuje się południowym temperamentem mieszkańców oraz bardzo specyficznym podejściem do życia. Hiszpanie znani są z tego, że wszystko odkładają "na jutro". Ludzie ci są zawsze pogodni, weseli i skłonni do żartów. Cechuje ich wyjątkowa spontaniczność, a z drugiej strony mają bardzo silne poczucie przynależności do konkretnej grupy etnicznej. Wspólnoty W Hiszpanii jest 17 wspólnot autonomicznych, a każda z nich charakteryzuje się inna kulturą i mentalnością. Identyfikowanie się z konkretną zbiorowością jest bardzo silne i mieszkaniec Barcelony może się poczuć urażony, jeśli się go nazwie Hiszpanem. Szczególnie na tym punkcie są wrażliwi Baskowie. Rejony autonomiczne w Hiszpanii to Andaluzja, Aragonia, Asturia, Baleary, Wyspy Kanaryjskie, Kantabria, Madryt, Kastylia–La Mancha, Kastylia i León, Katalonia, Walencja, Estremadura, Galicja, Murcja, Nawarra, Rioja oraz Kraj Basków. Zwyczaje Hiszpania to także kraj wielojęzyczny. Dominuje wprawdzie hiszpański, ale w poszczególnych regionach mówi się raczej po baskijsku, katalońsku czy jednym z innych narzeczy. Mentalność Hiszpanów jest specyficzna. Są oni powolni, nigdy się nie spieszą i żyją tylko chwila. Nie mają dzięki temu problemów, gdyż wszystko da się rozwiązać jutro. Żywiołowe charaktery skłaniają ich do ciągłej gestykulacji. Każdy Hiszpan "mówi" przy pomocy rąk. Na powitanie nie podaje się dłoni tylko całuje w oba policzki, nawet osoby obce. Hiszpanie żyją też Corridą. Jest to temat wciąż dyskutowany i kontrowersyjny. Corrida posiada tyluż zwolenników co przeciwników, zwłaszcza wśród miłośników praw zwierząt. Tradycjonaliści jednak nadal dopingują walki na arenie jako przejaw tradycji i prawdziwego męstwa. Jedzenie i muzyka Hiszpanie łatwo się obrażają. Poczucie dumy jest u nich wysoce rozwinięte, a niechętnie wyrażają swoje zdanie więc podczas dyskusji łatwo takiego człowieka urazić. Trzeba zatem uważać wygłaszając konkretne poglądy. W towarzystwie jednak nie ma ścisłych reguł zachowania. Im jest głośniej i większy rozgardiasz tym lepiej to świadczy o lokalu czy spotkaniu towarzyskim. Uchodzi niepunktualność oraz hałaśliwe zachowanie. Hiszpanie mają też w zwyczaju głośno komentować przechodzące kobiety, ale w sposób kulturalny i pochlebny, a nie jako formę zaczepki. Typowe dla nich jest również jedzenie w restauracjach, knajpach i barach. Jest ich w Hiszpanii mnóstwo, a miejscowi spożywają w nich wszystkie posiłki w ciągu dnia. Niezwykle charakterystyczne dla tego kraju są też dźwięki muzyki. W wyniku naleciałości kultur arabskich i cygańskich powstały bardzo charakterystyczne gatunki utworów a zwłaszcza tańce właściwe dla róznych regionów kraju. Najbardziej typowe dla Hiszpanii, to Flamenco i Pasodoble. Z tego kraju wywodzi się także Bolero oraz Tango. Sjesta Sjesta jest tu bardziej koniecznością niż wyborem. Zwykle odbywa się między 14 a 17 czyli wtedy, gdy jest najgoręcej i nie można pracować. Zamknięte są wówczas wszystkie firmy i sklepy a Hiszpanie przenoszą się do pubów i knajpek. W czasie sjesty mozna zobaczyć na ulicach kobiety z charakterystycznymi szerokimi wachlarzami. Hiszpania to też królestwo fiesty. Wszystkie święta religijne są tu obchodzone wesoło, głośno i publicznie. Poczynając od parady podczas Święta Trzech Króli, podczas której można zobaczyć popisy tancerzy i akrobatów, marcowy Karnawał, Feria de Abril czyli święto wiosny, parady podczas madryckiego targu koni Jerez de la Frontera, lipcową fiestę w Pampelunie, wrześniowe Święto Wina aż po tradycyjnego Sylwestra, wszystkie uroczystości są obchodzone radośnie, w towarzystwie muzyki, tańców i dobrego jedzenia. Jedyne święto, które wymaga zadumy to Semana Santa czyli wielkopostne procesje podczas Wielkiego Tygodnia.
|
